Gisteren zat ik televisie te kijken. Ik zag een reclame voor maandverband en inlegkruisjes. Op het beeld huppelde een meisje in een zoet jurkje voorbij. Achter haar billen aan zweefde vrolijk een zwerm lentebloemetjes. ‘Maandverband met frisse kamille,’ sprak de voice-over.
Ja hoor, dacht ik. Hoe verzinnen ze het?
Ik moest terugdenken aan een interview dat ik ooit had met een seksuoloog. Over inlegkruisjes met kamille zei ze: ‘Niet geloven, het is onzin!’ Zij vond de hele industrie verschrikkelijk. ‘Het bevestigt het beeld dat we vies zijn van onderen. Vrouwen krijgen een probleem aangepraat.’
Vieze geurtjes is een eng onderwerp. We hebben het er nooit over, zelfs niet met onze liefste vriendinnen. Niemand wil de ander ook maar het idee geven dat we ‘stinken’ of ‘vies zijn’. Door alle reclame krijgen we het idee dat we van alles moeten doen aan onze onderwereld. Dat we die moeten boenen met veel zeep, dagelijks moeten scheren en er allerlei luchtjes op moeten spuiten.
Maar niets is minder waar. Waarom zou je naar aardbeien en verse kersen moeten ruiken? Geen idee wie dat ooit bedacht heeft. De seksuoloog met wie ik sprak was compleet tegen alle bloemachtige producten. Gewoon wassen met koud water is voldoende, volgens haar. ‘Laat niemand je wat wijsmaken, hoor,’ zei ze, ‘het gaat juist stinken als je te schoon bent. Met zeep en andere producten verstoor je de natuurlijke afweermechanismen die slechte bacteriën en schimmels afstoten.’
Wij vrouwen hebben een fantastisch zelfreinigend systeem: je hoeft gelukkig niet te rommelen met vaginale douches en ander engs. Daar zou nou eens een reclame over gemaakt moeten worden.